كارگردان نمايش «شام آخر» گفت: ما حتي يك سالن تئاتر در قم نداريم، امكانات نمايش بسيار اندك است و گاهي مجبور مي‌شويم در زيرزمين‌ها تمرين كنيم.
كارگردان نمايش «شام آخر» گفت: ما حتي يك سالن تئاتر در قم نداريم، امكانات نمايش بسيار اندك است و گاهي مجبور مي‌شويم در زيرزمين‌ها تمرين كنيم.
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، احمد سليماني كه نمايش‌اش را در فستيوال بين‌المللي استيج ژاپن به روي صحنه برده است، در نشستي يادآور شد: نمايش «يك دختر، يك سرباز» كه ويژه كودك و نوجوان بود و در جشنواره هند شركت كرده بود باعث شد كه ما كاري در ظرفيت بين‌المللي انجام دهيم.
وي با اشاره به نمايش «شام آخر» افزود: براي اين كار ديالوگ را حذف كرديم و مفهوم جنگ و صلح را كه دغدغه جهاني است، پرورش داديم.
اين كارگردان ميزان ارتباط مردم ژاپن با نمايش را بسيار خوب دانست و گفت: «شام آخر» يك نمايش بدون كلام هفتاد دقيقه‌اي است كه خيلي خوب با مردم ارتباط برقرار كرد و من فكر مي‌كنم يكي از دلايل استقبال از اين اثر در ژاپن اين بود كه مردم آنجا خودشان طعم جنگ را چشيده بودند و با آن دست و پنجه نرم كردند.
سليماني در بخش ديگري از اين نشست، بزرگترين دغدغه گروه‌هاي نمايشي را وجود پشتيبان دانست و افزود: اگر يك گروه بداند كه حمايت مي‌شود و از نظر مالي با مشكل روبرو نيست راحت‌تر كار مي‌كند. نمايش «شام آخر» ممكن بود بازتاب پيدا نكند اما تحت حمايت‌هاي حوزه هنري توانست مطرح شود و مورد استقبال قرار گيرد.
در اين نشست كه يكشنبه 5 شهريور در حوزه هنري برگزار شد، «محمدرضا كوهستاني» نويسنده‌ي «شام آخر» و «وحيد فرجي» رييس حوزه هنري قم هم حضور داشتند.
وحيد فرجي در اين نشست از سابقه حوزه هنري در عرصه نمايش صحبت كرد و ادامه داد: حوزه هنري نمايش‌هاي خوب و قابل توجهي را به جشنواره‌هاي مختلف برده است و حوزه هنري قم از نظر استراتژيك به علت وجود حرم حضرت معصومه (س) و جمكران وجهه بين‌المللي دارد.
وي افزود: سعي داريم در عرصه‌هاي ديگر هنري سرمايه‌گذاري كنيم و از طريق فرهنگ و هنر، پيام والاي كشور و انقلاب را به گوش همگان برسانيم.
محمدرضا كوهستاني نويسنده جوان گروه «ايده» درباره نگارش نمايشنامه‌‌ي «شام آخر» كه از ديد كليشه‌اي دفاع مقدس خارج شده است در سخناني يادآور شد: سال 88 كه تصميم گرفتيم «شام آخر» را توليد كنيم همه اعضاي گروه تفكرات يكدست داشتند و مي‌خواستند به زبان بين المللي صحبت كند، بنابراين تصميم گرفتيم قصه‌اي داشته باشيم كه به جاي رشد در طول، در عرض حركت كند، از طرفي ديالوگ‌ها را نيز حذف كرديم.
نويسنده اين نمايش ادامه داد: درست است كه نمايش «شام آخر» ديالوگ ندارد اما قصه دارد. اين كار يك كار كارگاهي است كه با همفكري همه اعضاي گروه در يك پروسه چند ماهه شكل گرفته است و ما همه جزييات طرح را روي كاغذ مكتوب كرديم.
كوهستاني ميزان استقبال از نمايش را خوب مي‌داند و خوش‌بين است كه بتواند نمايش را به شكل تور در كشور ژاپن اجرا كند.
در پايان نشست احمد سليماني با اشاره به اينكه اجراي اين برنامه‌ها و فستيوال‌ها در كشورهاي ديگر مي‌تواند باعث تغيير وجهه كشور در سطح بين‌المللي شود گفت: در ژاپن همه با تعجب به تماشاي نمايشي از ايران مي‌نشستند كه درباره جنگ بود. آن‌ها ايران را كشور جنگ طلب مي‌بينند و اين اصلا درست نيست.
به گزارش ايسنا،نمايش «شام آخر» در ابتدا سال 88 در بيست و هشتمين جشنواره تئاتر فجر اجرا شد و در روزهاي ابتدايي سال 89 در كارگاه نمايش تئاتر شهر به اجراي عمومي درآمد و به تازگي در فستيوال بين‌المللي استيج ژاپن به صحنه رفته است.
منبع خبرگزاری ایسنا
